43. Rólega hysteríu, moggabloggarar

Það er með endemum hversu svakalegur blóðþorsti grípur um sig á moggablogginu þegar fréttir berast af barnaníðingum.

Mega þeir sem mest svelgist á við lesningu slíka frétta hafa eftirfarandi í huga:

1. Pedófília er skilgreind sem geðveila af læknastétt. Siðað samfélag hefur löngu komist að þeirri niðurstöðu að geðsjúklingum er ekki sérstaklega vel borgið ef þeir eru sendir í fangelsi eða teknir af lífi fyrir sjúkdóm sinn. Hótun um refsingu, og samfélagslega bræði er heldur ekki eitthvað sem hingað til hefur verið talið lækna geðsjúka.

2. Með þessum blóðugu og miskunarlausu götudómum sem kveðnir eru upp í kór í hvert skipti sem svona fregnir berast, er verið að skapa umhverfi þar sem pedófílar eru ekki líklegir til að leita sér aðstoðar. Við þurfum að skapa þá yfirveguðu og fræðilegu umræðu sem opnar fyrir þann möguleika að menn og konur geti leitað sér aðstoðar telji þau eitthvað bogið við eigin kynferðislegu hneigðir, án þess að þurfa að óttast miskunarlausa útskúfun samfélagsins ef minnsti grunur vaknar um óeðli.

3. Í fréttinni um mannræfilinn á Mbl.is er ekki fjallað að neinu ráði um bakgrunn hans og ástand. Án minnsta hiks er maðurinn kallaður öllum illum nöfnum og menn veltast hver um annan að bjóðast til að kála honum og gelda með bitlausum skærum. -Áður en fólk byrjar að kasta steinum af svo miklum þunga væri kannski ráðlegt að reyna að fræðast um hvað hefur leitt manninn til að fremja svona skelfilegan glæp. Hver veit hvaða pínu maðurinn kann sjálfur að hafa þurft að þola á sínum mótunarárum.

4. Tilfinningalegt upphlaup á moggabloggi er ekki til þess fallið að leiða til neins góðs. Hvernig væri t.d. að ræða frekar um hvaða úrræði eru til staðar í íslensku samfélagi í dag, sem eru til þess að finna og veita geðrænan stuðning þeim sem líklegir eru til að brjóta af sér gegn börnum, -áður en skaðinn er skeður.

-Hvernig væri að ræða um hvaða geðrænu meðferð kynferðisbrotamenn, jafnt pedófílar sem hinir, fá í íslenska refsikerfinu. Nú ku sálfræðimeðferð í íslenskum fangelsum vera í algjöru lágmarki, og þar að auki vera vallkvæð -haldið þið að pedófíll læknist sísvona af hneigðum sínum með því einu að vera stungið í steininn í nokkur ár?

Handtekinn fyrir að nauðga þriggja ára stúlku

Athugasemdir

[Dark Side, 16.10.2007 kl. 22:02]

Vel skrifað.

[Guðrún Geirs (IP-tala skráð) 16.10.2007 kl. 23:27]

Takk fyrir að benda á hið rétta, þessir götudómstólar eru allt að því hlægilegir.

[Promotor Fidei, 17.10.2007 kl. 01:14]

Páll kemur með áhugaverða athugasemd.

En mér er spurn hvort pedófília sé ekki eins og önnur kynhneigð, eitthvað sem er næsta ómögulegt fyrir einstaklinginn að bæla, sama hvað samfélagið og löggjafinn hótar.

...en eins og við er að búast er þekkingin á pedófíliu í mikilli móðu, enda snúast fréttirnar aðallega um hasar, og umfjöllunin aðallega um bræði, og lítið heyrist af fræðilegri greiningu og tillögum sem mark er á takandi.

[Promotor Fidei, 17.10.2007 kl. 01:18]

Btw, hvort það var ekki á mbl.is að mig rámar í að hafa séð [yfirborðskennda] umfjöllun um rannsókn þar sem sýnt var að skynsemi karlmanna snarminnkaði þegar þeir voru graðir. Má leggja út frá því, tengt pælingum Páls um stjórn pedófíla á gjörðum sínum, þanka um mikið þeim er í raun sjálfrátt þegar kynhvötin tekur völdin.

En diskúterum þessi mál endilega.

[Fransman (IP-tala skráð) 17.10.2007 kl. 08:43]

Þessi pistill um múgsefjun og refsigleði er löngu tímabær.

Eitt sem ég hef tekið eftir er að margir þeir sem misnota börn eiga það sameiginlegt að hafa unnið með börnum, og leitast eftir þvi að gera það.

Hvað var það fyrsta sem Íslenski Pedófíllinn, þessi sem kom frá Texas, sagðist ætla að gera ?  Jú, fara að vinna með börnum og hjálpa þeim með sín vandamál.  

[Promotor Fidei, 18.10.2007 kl. 16:56]

Rétt hjá þér, Páll.

Skv. Wikipedia eru ákveðin skilgreiningaratriði sem þurfa að vera til staðar þannig að hægt sé að tala um pedófíliu. Kynlífsfikt Arons Pálma 14 ára gamals fellur ekki undir skilgreininguna, heldur verður að teljast eðlilegt kynlífsfikt eins og flest heilbrigð börn og ungmenni gerast sek um einhverntíma á sínum mótunarárum.

(Má því bæta við að alveg svakaleg móða er um það nákvæmlega hvað hann Aron Pálmi gerði af sér á sínum tíma. Eftir mikla leit á netinu eitt sinn komst ég næst þeirri niðurstöðu að Aron hefði 14 eða 15 ára reynt að totta einhvern strákpjatta, hvort hann hefur verið undir 10 ára aldri. Hvað er að umræðunni og umfjöllun fjölmiðla, þegar það liggur ekki einusinni ljóst fyrir í hverju"brotið" fólst?)

[Ellý, 19.10.2007 kl. 18:23]

Takk fyrir þetta. Eins illt og mér verður af að lesa um svona glæpi, þá líður mér álíka illa að sjá viðbrögðin við þeim. Auðvitað verður maður reiður þegar saklaus börn lenda í svona hryllingi, en það er hræðilegt að sjá annars gott og löghlýðið fólk tjá sig um þann viðbjóð sem það vill gera í hefndarskyni.

Og oftar en ekki er svo mikið hugsanaleysi á bak við það. Minnir mig á ýmis samtök sem eru að spilla fyrir góðu starfi lögreglunnar með nornaveiðum sem gerir lítið annað en að ráðast gegn saklausu fólki og reka hina sönnu glæpamenn dýpra í felur.