79. Dómstóll göturnar aftur á ferð: ef þú ert sakaður ertu sekur -hvað þá ef þú ert útlendingur

Ólíkt flestum sem hafa ómælda hvöt til að tjá sig um kynferðisbrotadóma hafði ég fyrir því að renna í gegnum texta dómsúrskurðarins, einkum þann hluta sem snéri að héraðsdómi.

Til að vega upp á móti öllum þeim bloggum sem nú spretta fram og vilja hengja mannin sem sakaður er strax í hæsta gálga, ætla ég hér að koma með mitt álit á úrskurðinum:

 

Af framburði vitna að dæma sýnist mér ekki hægt að sakfella manninn fyrir nauðgun. Mér sýnist líklegast af framburði vitna að þarna hafi átt sér stað skyndikynni, og sem stúlkan hafi verið til í, en síðan séð eftir. Hún byrjar að væla í starfsmönnum hótelsins, sem (væntanlega vegna þess að maðurinn er útlendingur) stökkva upp á nef sér og kalla til lögreglu.

Það má þykja ljóst að stúlkan lét vel að manninum, gaf honum sopa af drykk sínum og tók því vel þegar hann bauðst til að fylgja henni á salernið og alla leið inn. Í dómnum kemur fram að stelpan var vel í glasi. Einnig kemur fram að hún er með væg einkenni athyglisbrests, sem lýsir sér í því að hún er "lengi að fatta". Í minni sveit yrði þetta kallað að vera "vitleysingur".

 

Sumsé, drukkinn vitleysingur, einmana á árshátíð, daðrar við ókunnugan mann, býður honum inn á salerni með sér, gefur honum númerið sitt, og sýnir nákvæmlega enga mótspyrnu þegar hann hefur við hana mök. Hann framkvæmir á henni munnmök, og hefur síðan við hana allharkalegar samfarir eins og við er að búast á þröngu salerni.

Hvergi er minnst á rifinn fatnað í dómnum, né einhver líkamleg merki um árás á konunni, önnur en þau sem fylgt geta harkalegum samförum (harkalegar samfarir eru ekki nauðgun). Hún segist hafa "frosið", og á það að geta verið til marks um einhverksonar áfall. -Nú getur sumsé hver kona sem hefur gaman af að hafa mök ákveðið eftirá að saka hinn aðilann um nauðgun, og haldið því fram að hún hafi ekki sýnt mótspyrnu vegna þess að hún var í svo miklu "sjokki".

 

Alltént. Konan sér síðan eftir þeirri ákvörðun sem hún tók, eins og oft vill gerast með fólk í glasi, og fer að líta á sjálfa sig sem fornarlamb einhvers annars en eigin ákvarðana.

Og voila -krefst miskabóta upp á 2 milljónir króna.

 

Og jafnvel þó maðurinn hefði nauðgað stúlkunni (og svo margt bendir til þess að það hafi hann ekki gert), þá hreinlega eru ekki nægjanlegar sannanir fyrir nauðguninni, og því ekki hægt að dæma manninn sekan. Mörgum kann að gremjast þegar sekir menn sleppa undan dómi, en þeir sömu þurfa að minnast þess að ef við víkjum frá núverandi dómaframkvæmd fer það að gerast að saklausir menn verða dæmdir sekir -og er það tvímælalaust verra kerfi en núverandi.

	Ályktun héraðsdóms stenst ekki
Ábyrgðarmaður færslu Tenging við þessa frétt hefur verið rofin vegna kvartana.

Athugasemdir

[magnús (IP-tala skráð) 14.2.2008 kl. 20:54]

Þú kýst að horfa á málið með sömu gleraugum og héraðsdómur gerði.

Þessi gleraugu skyldu þó ekki vera sterk fjölmenningargleraugu sem  kannski brengla myndina eitthvað.

Dómur hæstaréttar segir hins vegar ekkert um sekt eða sýknu, aðeins að héraðsdómur þurfi að átta sig á birtingarmyndum ofbeldis.

Þú hneikslast á dómstól götunnar, en hikar ekki við að kveða upp þinn eigin dóm blandaðan svívirðingum um meint fórnarlamb.

Þér væri nær að þegja heldur en opinbera hér þitt rotna innræti og heimsku.

[Promotor Fidei, 14.2.2008 kl. 21:07]

Magnús:

Það er skrítið, að það skuli vera álitið harðneskjulegt þegar er talað tæpitungulaust um þann sem kærir, á meðan hverskonar aðdróttanir og ásakanir um þann ákærða í bloggheimum þykja hið besta mál.

Það er eins og fólk geti ekki með nokkru móti náð utan um þá hugmynd að menn eru saklausir þangað til sekt er sönnuð. Að vera sakaður um glæp þýðir ekki að sé hið best mál að veitast að þeim og ætla þeim allt hið versta. Að sama skapi er fólk ekki stikkfrí frá gagnrýni þó það gefi sig út fyrir að vera fórnarlamb.

Ég er ekki að skafa utan af skoðunum mínum, en þær allar bara bergmál af því sem kemur fram í dómnum.

Ég kalla það annars hrottaskap, og mikið áhyggjuefni og til marks um "rotið innræti og heimsku" hvað almenningur hrópar í æ meira mæli á refsingar og útskúfun manna sem ekki er hægt að sanna að hafi brotið af sér.

Já Magnús, margur heldur mig sig.

[Þarfagreinir, 14.2.2008 kl. 21:37]

Ég kynnti mér dóm héraðsdóms í þaula á sínum tíma, og hann er mér enn í fersku minni. Þú ættir kannski að gera það líka. Dóminn má finna hér. 

Flestallt sem þú segir þarna er byggt á vitnisburði mannsins eingöngu. Það er enginn annar vitnisburður sem staðfestir að  hún hafi 'daðrað' við manninn, eða þá boðið honum inn á salernið, boðið honum drykk, gefið honum símanúmerið sitt, eða nokkuð annað því um líkt. Allt þetta er fengið úr vitnisburði ákærða, og engum öðrum.

Rifin föt eða áverkar eru ekki forsenda nauðgunar. Það er alþekkt staðreynd að konur geta 'frosið' þegar þær lenda í sjokki af þessu tagi - en ég nenni ekki að fara að rífast við þig um það ef þú ert á því að það sé ekki hægt.

Þú segir að hún hafi byrjað að 'væla' í starfsmönnum hótelsins (og þá 'væntanlega' af því maðurinn var útlendingur - hvað í fjáranum kemur það málinu við, og hvað í fjáranum hefur þú fyrir þér í því að það hafi verið einhver hvati að einhverju yfir höfuð hjá konunni), og hafi kallað til lögreglu. Er það sumsé í ósamræmi við það að henni hafi verið nauðgað? Hefði hún þá hagað sér öðruvísi ef henni hefði verið nauðgað? Þú kýst að túlka þetta upp úr þurru sem svo að hún hafi séð eftir samræði sem var með hennar samþykki, aftur án þess að hafa neitt sérstakt fyrir þér í því. Hvurslags rugl er það?

Gott og vel - má vera að sönnunarbyrðin sé slík að ekki sé hægt að sanna að þetta hafi verið nauðgun. Það er rétt og þarft að taka þann vinkil á málið. Þú kýst hins vegar að fara algjörlega í öfuga átt og virðist sannfærður um að konan hafi kært í einhverri rætni - tekur framburð ákærða (sem enginn annar vitnisburður né sönnunargögn staðfesta) algjörlega trúanlegan, og kýst að tala á niðrandi hátt um konuna sem kærði. Þú hefur ekkert áþreifanlegt fyrir þér sem réttlætir þessa skoðun þína - ekki frekar en þeir sem þú ert að gagnrýna fyrir að sakfella hinn ákærða umbúðalaust. Enn og aftur - það eina sem þú notast við er vitnisburður ákærða, sem og hina undarlegu skoðun þína að fórnarlömb nauðgunar geti hreinlega ekki 'frosið' - ekki einu sinni vel ölvaðir "vitleysingar", eins og þú kýst að orða það.

Ef þetta var í raun og veru nauðgun (og þú hefur í engu sýnt fram á að svo hafi ekki verið; þetta virðist vera lítið annað en þín persónulega skoðun), þá hefur þú núna gerst sekur um að skíta út fórnarlamb nauðgunar á opinberum vettvangi. Fallegt það. 

Þú ert góður penni og með góðar skoðanir á mörgu, en þessi pistill líkar mér ekki.

Ætlarðu að viðurkenna á þig hræsnina? Eða virkar sönnunarbyrðin bara fyrir þá sem eru kærðir, en ekki þá sem kæra?

[Þarfagreinir, 14.2.2008 kl. 21:42]

Ég var það lengi að skrifa þetta að ég sá ekki svarið þitt hér fyrir ofan, PF. Þetta svarar aðeins mínum ásökunum og er punktur út af fyrir sig - margir vilja kveða upp dóm yfir hinum ákærða og útmála hann sem hrotta án dóms og laga, og kannski er ein leið til að benda á hversu ósniðugt það er að snúa slíku upp á konuna sem kærir ... en ekki er ég nú viss um hvort það sé besta leiðin.

Ég viðurkenni síðan að ég sjálfur tel manninn sekan, og hef lýst því yfir opinberlega, en ekki hafa því þó fylgt miklar persónulegar aðdróttanir í hans garð. 

Kannski maður þyrfti þó að fara að hugsa sinn gang varðandi þátttöku sína í 'dómstóli götunnar' - en ég tel mig þó vera málefnalegan að mestu í mínum dómum.

[magnús (IP-tala skráð) 14.2.2008 kl. 22:56]

Ef þú ert hneikslaður á dómstóli götunnar og sleggjudómum hans ættirðu að hafa vit á því dæma ekki sjálfur, auk þess að láta vera að níða niður stúlkuna sem kærir nauðgunina.

Það besta sem þú gerðir væri að fjarlægja þenn ömurlega pistil þinn áður en þú lendir í alvarlegum vandræðum. Veistu hvað orðið  meiðyrði merkir? 

Ég nenni líklega ekki að eyða á þig fleiri orðum, einkennilegt hvað þér gengur illa að átta þig á þínu mótsagnakennda bulli.

[Promotor Fidei, 15.2.2008 kl. 00:57]

Þarfagreinir:

Það er alltaf mikill fengur í kommentunum frá þér. Ég skil að þú sért sjokkeraður, og veit að mörgum finnst erfitt að kyngja hvernig ég tæpitungu- og vettlingalaust ver málstað manns sem sakaður er um glæp, eins og hann væri saklaus -en hann er jú saklaus, þangað til sekt er sönnuð.

Mér þykir ekkert í framburðum vitna geta styrkt sérstaklega framburð konunnar. Hún sýnir enga áverka um ofbeldi, og virðist ekki heldur stórlega andlega lemstruð eftir atvikið. Að þessu sögðu þykir mér engin ástæða til að taka hennar orð trúanlegri en mannsins sem hún ásakar. Ég tek því eðlilega þann pól í hæðina að taka manninn trúarlegan, enda sýnist mér samræmi og sans í frásögn hans af atburðinum, eins langt og samantekt dómstólanna nær.

Þá sýnist mér á dóminum að mikil hýstería hafi gripið um sig á hótelinu, og varð maðurinn að mér skilst m.a. fyrir minniháttar líkamsárás í kjölfarið. Einhverstaðar hef ég lesið það út að hinn ákærði sé útlendingur, og mér þykir alls ekki ólíklegt að það hafi haft sitt að segja um viðbrögð nærstaddra og stúlkunnar sjálfrar. -Þannig er ástandið einfaldlega í samfélaginu.

Það er sumsé engin ástæða til að efast um orð mannsins, nema maður áætli fyrirfram að hann sé sekur.

Og þegar sá póllinn er tekinn að taka hinn ákærða trúarlegan, þá raðast púslin einfaldlega þannig: drukkin stelpa, sem er "lengi að fatta", efnir til skyndikynna sem svo reyndust ekki vera henni að skapi. Hún ber sig aumlega, hótelstarfsmennirnir halda að eitthvað mikið hafi gerst, og þeir hringja í lögregluna. Og boltinn heldur áfram að rúlla...

Ég efast ekki um að sumir sem verða fyrir nauðgunum "frjósa" og veita ekkert viðnám. Hins vegar finnst mér engan veginn hægt að taka slíkt nægilega gilt sem skýringu á áverka- og andspyrnuleysi fyrir dómstólum -því ef við förum niður þann veg, þá erum við komin í þá stöðu að kona getur, ef henni snýst hugur í miðjum samförum, haldið því fram að henni hafi verið nauðgað. Sönnunarbyrðin verður einfaldlega að vera í þyngri kantinum, svo saklausir menn séu ekki ranglega dæmdir.

Það kann að hljóma absúrd, en ef ekki er farið varlega nálgumst óðfluga það umhverfi að kynlíf geti varla farið fram nema með skriflegu leyfi í viðurvist votta, ellegar að karlinn eigi á hættu að vera sakaður um nauðgun. -slíkt er orðið lenska vestanhafs, grínlaust.

Samfarir áttu sér stað, og stúlkan var ekki sátt við það sem fram fór, þegar upp var staðið. Um það er ekki deilt. Hins vegar bendir flest til að henni hafi ekki verið þröngvað til samræðis.

Ég held að héraðsdómur sé að meina með úrskurði sínum, að þessi þröngvun verði að vera til staðar, svo hægt sé að tala um "nauðgun". Annars væri hægt að kalla "nauðgun" allt vanhugsað eða mislukkað kynlíf sem skilur annan aðilann eftir verulega ósáttan.

Ef þetta var í raun og veru nauðgun þá hefur þú núna gerst sekur um að skíta út fórnarlamb nauðgunar á opinberum vettvangi. Fallegt það.

Ég gengst við því að ég tek sterkt til orða, og eflaust að margir hrökkvi í kút að sjá hvað mig skortir alla nærgætni við meint fórnarlamb. Það sem ég er að gera er þó ekki annað en að leyfa hinum kærða að njóta sammælis -ég geri það á þeim grundvelli að mér þykir ekkert í framburðum og skýrslu lögreglu geta sannað sekt hans, og því sé fullkomlega eðlilegt að fjalla um hann sem saklausan mann, og rauninni rétt að verja orðspor hans með því að hampa hans hlið í málinu á opinberum vettvangi.

Það er leiðinlegt, en nauðsynlegt, að kærendur í nauðgunarmálum þurfa að þola gagnrýni, til jafns við þann ákærða. Það getur valdið fórnarlömbunum meiri þjáningu, vissulega, en hitt væri verra að búa við kerfi/samfélag þar sem kærandi væri hafin yfir alla gagnrýni -þá væri svo mjög hallað á hinn ákærða, að hann ætti ekki von á að geta varið sig með eðlilegum hætti.

...þetta er eitthvað sem dómstóll götunnar gerir sér enga grein fyrir, enda geta dómararnir þar varla hugsað svo langt.

Magnús:

Engin meiðyrði hafa verið flutt hérna, heldur aðeins túlkaðar þær upplýsingar sem koma fram í dóminum. Þá er stúlkan hvergi nefnd á nafn, hvorki hér né í dómskjölum og því ekki hægt að tala um að veist sé að persónu þeirra sem aðild eiga að málinu.

Ég ítreka, að þó það sé óskemmtilegt, þá mega meint fórnarlömb ekki vera hafin yfir gagnrýni, því annars er hætta á að meintir gerendur geti ekki varið sig með eðlilegum hætti.

Munum svo, að það er betra að búa við kerfi þar sem 999 sekir menn gangi lausir, en kerfi þar sem 1.000 menn sitja í fangelsi og einn þeirra saklaus.

[Ellý, 17.2.2008 kl. 00:06]

Það er erfitt að dæma þegar að maður þekkir bæði til fórnalamba nauðgana sem og stelpna sem ljúga. Fólk stekkur svo upp á nef sér í fordæmingagleði að það minnir á nornaveiðar í den og mér þykir það alltaf óhugnalegt hvernig allir þykjast vita best þó að ónógar sannanir séu fyrir hendi.

Ég er ekki hlynnt því hvernig þú skrifar um kæranda, en ég er sammála því sem þú ert að reyna að koma á framfæri, þótt að ég óttist að hörð orð geti ef til vill eyðilagt frekar fyrir þér þarft innlegg heldur en hitt.

[Promotor Fidei, 18.2.2008 kl. 19:23]

Smá viðauki.

Ég færði þetta mál í tal við kunningja minn í öðrum heimshluta. Ég sagði honum að konan bæri því við að hafa "frosið", og þess vegna ekki sýnt neina mótspyrnu. Ég bætti við að hún sýndi engin merki um líkamsárás. -Vinur minn spurði að bragði hvort meintur nauðgarinn hefði þá ógnað henni með vopni.

Þegar ég svaraði nei, þá hváði minn. Þegar ég bætti við að hún hefði verið í glasi hváði hann enn frekar.

Í sumum löndum virðast menn ekki vera alveg jafnsnöggir að taka málstað hins meinta fórnarlambs án nokkurrar hlutdrægni, og túlka allar aðstæður henni í hag.

Það er spurning, sem vert er að gefa gaum, hvort að það sé angi af fórnarlambsvæðingu kvenkynsins (og illmennavæðingu karla) sem  femi-fasisminn hefur viljað innræta þjóðinni, hvað við erum farin að vilja túlka nauðgunarhugtakið vítt.

Feministaávarpið segir okkur að ef kona heldur því fram að hún sé fórnarlamb, þá hlýtur hún að vera það, sama hvað. Og þá hlýtur hún að vera fórnarlamb karlmanns, en ekki eigin ákvarðana.