Eins og svo oft í íslenskum kynferðisbrotamálum er mjög áhugavert að lesa þennan dóm, sem aðgengilegur er á heimasíðu Hæstaréttar. (hér: http://www.haestirettur.is/domar?nr=5557)

Glöggir lesendur muna kannski eftir að ég skrifaði örlítið um fyrir umferð málsins fyrir dómstólum, sem vakti mikla hneykslan þegar drengurinn var sýknaður í héraði. (sjá hér: http://hnodri.blog.is/blog/hnodri/entry/444901)

Eftir að hafa hraðlesið nýja dóminn sýnist mér með ólíkindum að drengurinn, sem var 18 ára þegar meint brot var framið, skuli hafa verið sakfelldur, og efast stórlega um að sektardómur hefði getað fallið í máli ef þessu tagi í öðrum vestrænum réttarríkjum.

Jón Steinar Gunnlaugsson færir vönduð rök fyrir því í sératkvæðinu að verjandi nýtur ekki sannmælis fyrir dómstólum í seinni umferð málsins. Það er lagt á hinn ákærða að sanna sakleysi sitt, frekar en kærandann að sanna sekt hans.

Stúlkan er í glasi, hún gerir sér dælt við guttann. Þegar hann kemur inn á salernið til hennar sýnir hún engan mótþróa og á henni eru engir áverkar sem sýna að henni hafi verið þröngvað til samræðis. Framburður hans er stöðugur og studdur af sönnunargögnum. Framburður hennar breytist og skortir sönnunargögn.

Það er ekkert sem sannar það að mökin hafi verið nauðgun og verði þessi afleiti dómur fordæmisgefandi mega landsmenn nú fara að vara sig, því það hvílir eftirleiðis á karlmanninum að sanna að hvers konar mök sem hafa átt sér stað hafi verið með upplýstum vilja konunnar -hvaða kona sem er getur núna haldið því fram eftir þvingunarlaus mök að sér hafi verið nauðgað, og fengið fram sektardóm og bætur.

Það er ekki ómögulegt að brotið hafi verið á konunni, þó mér þyki reyndar flest benda til hins gangstæða. En það þarf meira til en möguleika til að hægt sé að dæma mann í refsingu. Það þarf sannanir. [Viðauki: Það sem meira er, hann gat ekki annað skilið af hegðun hennar en hún væri hlynnt mökunum -ef hann braut gegn henni, þá gerði hún honum það með engu móti ljóst að hún vildi ekki mökin, og hún segir það sjálf að það var ekki fyrr en að loknum mökunum að hún gaf óánægju sína í ljós með einhverju móti]

Það er örugglega sárt fyrir þolendur kynferðisbrota að þurfa að sjá þann sem á þeim braut komast undan dómi -en það þarf að gera ríkar kröfur um sönnun til að refsa megi mönnum fyrir meinta glæpi. Það er betra að 1000 nauðgarar komist hjá refsingu en að einn saklaus maður verði dæmdur sekur. 

Mig grunar að afstaða dómstóla litist af umfjöllun fjölmiðla og gagnrýni hinnar háværu siðavöndunarklíku á hvers kyns sýknudóma í kynferðisbrotamálum. Mig grunar líka að afstaða dómsins litist af því að hinn seki er af erlendum uppruna.

Unglingspiltur (hann er núna 19 ára) sem eitt kvöld átti skyndikynni með unglingsstelpu, sem með engu móti sýndi að hún væri mótfallin mökunum (nema síður sé!), þarf að eyða þremur af sínum bestu árum í fangelsi, reiða fram 1,5 milljónir í bætur og röskar 3 milljónir í málskostnað. Eftirleiðis verður hann með nauðgunardóm á bakinu.

Þetta er skelfileg þróun, og til skammar fyrir íslenskt réttarkerfi og íslenskt samfélag. Ég er hneykslaður og með miklar áhyggjur af því hvert stefnir.

Forvitnilegt væri að sjá þetta mál fara fyrir yfirþjóðlega dómstóla Evrópu.

p.s. Það er ánægjulegt að sjá að af þeim litlu viðbrögðum sem komin eru á Moggablogginu við þessu máli virðist meirihlutinn lýsa furðu á niðurstöðu dómstóla.

	Þriggja ára fangelsi fyrir nauðgun
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Agaleg viðkvæmni er þetta hjá fólki.

Hið besta mál að vekja á því athygli að útlendingar geta gert góð kaup á Íslandi núna. Því fleiri útlendingar sem grípa gæsina, og því meira sem þeir kaupa, því meiri gjaldeyrir kemur til landsins, og því fyrr réttir gengið sig af í það sem við viljum kalla heilbrigt gengi.

Lýsir aðallega minnimáttarkennd og rembu ef fólk fær fyrir hjartað af svona skilti. Mín vegna mættu þau vera fleiri, þessi spjöld, og helst á stórum auglýsingaskiltum í helstu borgum heims.

	Auglýsingaspjöld tekin niður
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Nú hefur hann enn eitt tækifæri til að fara af stað, siðavöndunarkórinn á Moggablogginu. Þegar þetta er skrifað eru komnar tvær færslur við fréttina og báðar á þann veg sem von er á.

En það er fróðlegt að lesa dóminn, og lesa hann þá sérstaklega með þeim gleraugum að maður tekur ekki sjálfkrafa afstöðu gegn kynlífi unglinga og gegn eldri aðilanum/karlmanninum sem átti hlut að máli.

Hann var 19 ára þegar þetta gerðist, hún átti 1-2 mánuði eftir í 13. Frænka hennar, tveimur árum eldri, eggjar hana á að slá til og fara á stefnumót með stráknum sem hún hafði spjallað við á netinu.

Á fyrra stefnumótinu kyssast þau. Fyrsta skiptið sem hún kyssir strák.

Seinna skiptið hafa þau mök. Hann spurði hana hvort hún vildi halda áfram. Hún svarar hvorki af né á. Í dómnum er það týnt til að hún "ætti erfitt með að segja nei," hvað svo sem það á að þýða. Eiga allir sem "eiga erfitt með að segja nei" að vera orðnir fórnarlömb núna? Segir ekki flest fólk nei og stopp þegar það sér fram á að það á að fara að beita það einhverju sem það vill aldeilis ekki? -Eitthvað sem er svo svakalega skemmandi og hættulegt að jaðrar við háar bætur og langa fangelsisvist að fremja?

Það kemur fram að hún hafi verið hrifin af stráknum. Hún vildi ekki að málið væri kært. Hún hafði sendi á hann skeyti einhverju síðar en hann átti ekki við hana samskipti eftir mökin.

Pabbinn kemst á snoðir um hvað gerist, og þegar þangað er komist virðist hafa tekist að koma stelpunni í slíkt ástand að hún segist hafa orðið fyrir nauðgun þegar henni er ekið niður í Stígamót.

Það virðist ganga ósköp illa hjá ákæruvaldinu að sýna fram á að stúlkan hafi orðið fyrir einhverju andlegu áfalli vegna sjálfra makanna. Eitt vitnið segir að honum "þætti eins og stúlkan hefði frekar einangrað sig í kjölfar atviksins (aldeilis!), en þar sem hún væri mjög samviskusöm virtist sem þetta hefði ekki komið niður á árangri hennar í námi."

Það er sumsé gengið út frá því að hún hljóti að hafa orðið fyrir áfalli, en það sést bara ekki af því hún er svo samviskusöm. Það var þá aldeilis áfallið. Hún virðist hafa "frekar einangrað sig".

Það kemur fram að stúlkan hafi verið döpur -en það var vegna þess að hún var hrifin af manninum, og vildi ekki að yrði kært, að því er kemur fram í dómnum.

Þegar maður skoðar þetta, og reynir að halda aðeins aftur af sér í hleypidómunum, verður maður að spyrja: Hvað var það sem gerði stúlkuna að fórnarlambi? Var það strákurinn sem hún lét til leiðast að hafa mök við, eða voru það hysterískir foreldrarnir, sálfræðingarnir og Stígamótaráðgjafarnir sem sögðu henni að hún hefði orðið að fórnarlambi alvarlegs glæps? Var hún "döpur" vegna þess að "siðblindur  og ósvífinn perri" blekkti af henni sakleysið, eða vegna þess að hann virtist missa á henni áhugann eftir mökin? Gerði strákurinn henni eitthvað annað tjón en að valda fyrstu ástarsorginni?

Eru lögin á réttri braut þegar 19 ára strákvitleysingur hlýtur þungan refsidóm fyrir að gera með tæplega 13 ára unglingi það sem náttúran segir unglingum að gera?

Hann fær að dúsa í steininum í tvo mánuði, og yfir honum vofa 12 mánuðir til viðbótar skilorðsbundnir. Svo þarf hann að borga rúma milljón í bætur og laun til lögmanna.

Hver olli mestum skaða hérna? Hver er að sýna óeðlilega hegðun og eyðileggja líf? Er það strákurinn, eða eru það íslenskir dómstólar og lög?

Ég vil líka nota tækifærið og minnast dóms sem féll fyrir nokkrum vikum. Þar var strákur dæmdur til refsingar fyrir að hafa haft mök við 14 ára stelpu þegar hann var sjálfur 18 ára.  Hann slapp með skilorðsbundinn fangelsisdóm en þarf að borga nærri 1,3 milljónir í bætur og skarkostnað. Maður er gáttaður.

Lögin sem dómarnir byggja á geta þýtt það að dómsvaldið þarf að dæma til refsingar t.d. 16 ára ungling sem sængar hjá 14 ára unglingi. Við gætum farið að sjá 15 ára strák eða stelpu sitja uppi með þungan dóm á herðunum og svimandi fjárhæðir í bætur og kostnað fyrir að hafa stundað kynlífsfikt með öðrum 12-13 ára strák eða stelpu.

Svona er Ísland orðið og mega þeir taka á sig sökina sem hafa öskrað hvað hæst í því að herða og þyngja alla löggjöf sem hefur með kynhvöt landsmanna að gera.

Til skrauts hengi ég hér við mynd af amerísku söngkonunni Miley Cyrus. Geta lesendur getið sér til um hvað hún er gömul á myndinni, og hvort það hefur verið ólöglegt eða löglegt skv. íslenskum lögum að eiga við hana mök með hennar samþykki þegar myndin var tekin.

Strákurinn segist jú hafa haldið að stúlkan væri eldri, og að hún hafi heldur betur ekki litið út fyrir að vera tæplega 13 ára. -Getur verið að hann eigi sér einhverja málsvörn í því?

	Fangelsi fyrir samræði við 12 ára stúlku
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hröð gúgglun leiðir í ljós að landsframleiðsla 2005 var 1012 milljarðar (um, 3,3 milljónir á hvert mannsbarn)

Samkvæmt mannfjöldatölum Hagstofu og prósentutölunum sem koma fram í greininni má ætla að fjöldi námsmanna sé:

5-14 ára: 44.500

15-19 ára: 18.000

20-30 ára: 17.400

Samtals eru þetta rétt tæplega 80.000 námsmenn.

Mun um 8% af vergri landsframleiðslu hafa verið varið í að mennta þetta fólk, sem gerir rétt tæplega 8,1 milljarð.

Að meðaltali gerir það rétt rösklega milljón á hvern námsmann.

Þetta er alveg geypileg fjárhæð og blasir við hversu afspyrnuilla er farið með peningana. Það blasir líka við að einhvers staðar eru peningarnir að hverfa í algjöra vitleysu.

Hversu mikil er viðvera háskólastúdents í hugvísindafagi? Kannski 15 klst á viku, sem gerir þá 540 klst yfir veturinn. Hver klukkustund af kennslu er að kosta 1.851 kr per nemanda. Ef ekki nema 15 manns eru í kennslustundunni ætti kennari að fá borgaðar 27.000 kr fyrir hverja klukkustund sem hann kennir. Eftir 10-20 kennslustundir í mánuði ætti kennarinn að vera komin með gott mánaðarkaup, og eiga þó eftir 140 klukkustundir af vinnuskyldu til að stunda rannsóknir og fræðibókaskrif.

Eða grunnskólarnir: Ef skólaárið kostar 1 milljón, kostar hver af 9 kennslumánuðum 111.000 kr. Ef ekki nema 20 krakkar eru í bekk gerir það um 2,2 milljónir á mánuði til að greiða fyrir menntunina. Hversu mörg stöðugildi þarf til að kenna 20 krökkum sem þurfa að vera 6-7 klst í skólanum á dag? Ef tveir deildu verkinu með sér ættu þeir, ef tölurnar eru réttar, hvor um sig að geta haft röska milljón í laun fyrir að vinna hálfan vinnudag.

Hvert eru allar þessar geypilegu fjárhæðir að hverfa? Hvar er ofmannað? Hver er ekki að vinna vinnuna sína? Hvernig stendur á því að við eyðum manna mest í að mennta krakkana okkar, en erum að sýna hvað minnstan námsárangur?

Getur það ekki örugglega verið að frjáls menntamarkaður gæti leyst þetta verkefni betur? Er það ekki deginum ljósara að hið opinbera menntakerfi er óskilvirkt?

Svo má endilega bæta því við að ef landsframleiðslu 2005 er deilt á alla vinnandi menn það árið gerir það tæplega 6,3 milljónir á hvern þeirra. Hvar í ósköpunum eru þeir peningar? Hver er að fá þetta í sinn hlut? Ef landsframleiðslan deildist jafnt á alla ættu meðal mánaðarlaun að vera röskar 500.000 kr. Hvert eru þessir fjármunir að fara?

	Ísland ver mestu til skóla
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt