81. Blautur draumur hins valdagráðuga vinstrimanns

1. Við þurfum ekki að ganga í ESB eða neitt annað félag til að taka upp nýjan gjaldmiðil. Það er ekkert sem bannar okkur að taka þá ákvörðun að nota evru, dollar, nú eða svissneska franka eða japönsk yen. Við mættum jafnvel taka upp Argentínskan pesósa án þess að þurfa nokkuð að ræða málin við stjórnvöld í Buenos Aires.

Það er væntanlega farsælast að hafa mynt sem hreyfist ekki of mikið úr takti við okkar helstu viðskiptasvæði. Slíkt gerir öll viðskipti töluvert fyrirsjáanlegri, og minnkar aukinheldur kostnaðinn við gengiskaup og -sölu, og við bókhald.

Best er auðvitað að markaðurinn fái sjálfur frelsi til að nota þann gjaldmiðil sem hentar best, frekar en að ákvörðun um slíkt verði tekin ofanfrá.

 

2. Það síðasta sem við þurfum er að ganga inn í ESB. Við njótum nú þegar allra þeirra fríðinda sem aðild að sameiginlegum markaði hefur í för með sér, og berum kannski, ef eitthvað er, fullmikla byrði af því reglugerðafargani sem þaðan streymir.

ESB er stjórnlaus stofnun og spillt. Þar sitja embættismenn sem taka stjórar og áhrifaríkar ákvarðanir sem kosta milljarða á milljarða ofan. Þessir sömu embættismenn bera hins vegar enga ábyrgð á gjörðum sínum, enda eru þeir ekki kosnir af kjósendum, heldur skipaðir.

Frá ESB flæðir endalaust magn af reglum, boðum, bönnum, dómum, úrskurðum, álitum, stöðlum. Það er ekkert að sem heitir að einfalda og skýra, enda hafa bjúrókratarnir hjá ESB hagsmuna að gæta í því að hafa sem mestar og lengstar skýrslur að skrifa.

Í ESB hverfa peningar. Í fjöldamörg ár hafa endurskoðendur ekki verið fáanlegir til að kvitta fyrir bókhald Evrópusambandsins, svo margar eru gloppurnar.

-Og þess vegna eru valdagráðugir bjúrókratistar eins og Samfylkingarmenn mjög svo svag fyrir ESB. Þar sjá þeir ekki aðeins tækifæri til að hafa vit fyrir almenningi, heldur líka tækifæri til að koma sér og sínum vel fyrir í alls kyns nefndum, ráðum og deildum. Þar geta þeir, ef illa gengur í pólitíkinni uppi á skeri, komið sér vel fyrir bak við skjalaskáp og notið blíðunnar í Mið-Evrópu.

 

Hann Nigel Farage er bráðskemmtilegur ESB pólitíkus, og sérstakur -ef ekki einstakur- fyrir þær sakir að vera gjarn á að benda á þá stóru galla sem eru á starfi ESB, frekar en að sanka að sér og sínum peningum og völdum eins og flestir aðrir fulltrúar við ESB virðast hrifnir af að gera.

Sjaldan er góð vísa of oft kveðin, og gott að leyfa Nigel að veita lesendum hnoðrabloggs smá innsýn inn í ESB:

 

 

Eina leiðin að sækja um ESB

Athugasemdir

[Tjásan (IP-tala skráð) 19.2.2008 kl. 17:47]

ójá ESB aðild er rugl..EES hefur tekið upp mikilvægustu reglurnar sem ESB hefur sett restin er valdagræðgi af hálfu ESB og þar að auki er EB dómstóllinn algjörlega óháður öllum boðum og bönnum og "SETUR" lög næstum í bókstaflegri merkinu hægri vinstri og skikkar lönd til að gera þvert á stjórnarskrá og lög sín..skil ekki af hverju þetta kemur svona oft uppá pallborðið