89. En hlutirnir eru ekki svona svart-hvítir

Gefa þarf nokkrum atriðum gaum áður en ofverndandi og paranoísk skólalög taka gildi.

1. "barna"-klám og eðlileg kynhegðun?

Skv. lögum er það barnaklám sem sýnir fólk yngra en 18 ára með kynferðislegum hætti. Hins vegar myndu flestir fræðimenn vera sammála um að það er eðlilegt mannskepnunni að laðast kynferðislega að mun yngri einstaklingum. Náttúran hefur innprentað okkur að þykja táningar vænlegir til að búa til börn um leið og þeir ná kynþroska.

Blessunarlega tekur löggjafinn tillit til þessa með því að gera það ekki að glæp að sænga hjá ungu fólki allt niður í 15 ára aldur. Hins vegar má spyrja hvort verið sé að refsa fólki fyrir heilbrigða og eðlilega hegðun sem sækir í kynferðislegt efni sem sýnir táninga undir 18 ára aldri.

Málið er vitaskuld flókið og marghliða, en menn sem dæmdir eru fyrir "vörslu barnakláms" þar sem sjá má t.d. 17 ára ungling eru ekki endilega með afbrigiðilegar kynhvatir og því ekki endilega líklegri til að brjóta kynferðislega gegn nokkrum manni en sá sem sækir í klámefni sem sýnir eldri einstaklinga.

2.

Menn geta gerst brotlegir við kynferðisbrotakafla með ýmsum hætti. Ef, til dæmis, 16 ára einstaklingur sængar hjá 13 ára, er sá fyrrnefndi búinn að brjóta lögin. Ef stráksi eða stelpa fengi svo metnað til að gerast góður kennari síðar á lífsleiðinni, væri honum s.kv. hljóðan laganna meinað að sinna því starfi vegna kynferðislegra glappaskota á táningsárum.

Löggæsluyfirvöld í móralískasta landi heims, hinum stríðsglöðu Bandaríkjum, eru að stunda það í dag að blekkja fólk inn á síður sem gefið er í skyn að innihaldi barnaklám. Í framhaldinu er sérsveitin send heim til fólksins sem er handtekið fyrir "tilraun til að sækja barnaklám".

Löggimann er jafnvel að setja agnarsmáar myndir á staði á gildruvefsíðum sem enginn tekur eftir, og handtekur fólk sem slysast inn á þessar síður í framhaldinu fyrir vörslu barnakláms, sem kalla mætti nanó-klám. 

(Verst að ég get ekki fundið hlekk í fréttina um þetta)

Alltént, er kjarni málsins sá að menn geta gerst brotlegir við kynferðisbrotalög án þess þó að nokkur heilvita manneskja myndi halda því fram að af þeim stafaði nokkur hætta, og að þeir séu annað en fullkomlega hæfir til að sinna kennslu.

Þegar svona svart-hvítar reglur eru settar er löggjafinn að taka af skólastjórnendum tæki til að beita kommonsens til að velja þann sem hæfastur er til að sinna kennslunni.

3.

Það er svo rétt að geta þess í framhjáhlaupi að það er alls ekki sjálfgefið að kynferðislegt samband milli nemanda og starfsmanns skóla sé slæmt, ljótt og skelfilegt.

Mikið tabú vofir yfir allir umræðu um ungmenni, fullorðna og kynferðismál á Íslandi, en fyrstaárs sálfræðinemar gætu sagt þjóðarsálinni sitthvað um það hvað veldur því að samhljómur verður í samfélagi um að fordæma ákveðna hegðun sem tabú. (öfund, vanmáttarkennd osfrv)

Ástir unglings og fullorðins geta verið jafnhreinar og fallegar og ástir milli hinna sem uppfylla siðferðislegar kröfur samfélagsins um aldursmun. Ástir unglings og kennara við skóla þurfa ekki að raska neinum hagsmunum, ef þess er gætt að unglingurinn sitji ekki tíma og þreyti ekki próf hjá elskhuga sínum.

Framhaldsskólar eiga að vera skóli fyrir lífið, og felst sá undirbúningur ekki í að skapa kynferðislega sterílt umhverfi þar sem alið er á kynferðislegum aldursfordómum.

Blessunarlega erum við ekki komin á sama stig og kaninn, þar sem kennarar við háskóla eru umsvifalaust reknir ef þeir eiga í einhverjum tygjum við einhvern nemanda í skólanum. Þess þekkjast líka dæmi úr íslensku skólakerfi að farsæl sambönd hafi orðið til milli nemanda og kennara við sama skólann.

Við þurfum samt að hafa á þessum málum gætur, því umræða og ákvarðanataka á Íslandi virðist hægt og bítandi vera að færa okkur nær siðferðishysteríumódelinu ameríska.

Ofbeldismenn ekki í skólum